Punjabi Vocablary (13/8/2013)
شبد بھنٛڈار
محمد آصف خاں اپنی اک کتاب وچ لکھدے ہَن:۔
”پاکستان تے بھارت وچ لکھینٛدی پنجابی دا آپو وچ ٹاکرا کر کے دیکھ لوو۔ اساں عربی فارسی اگے ، اتے بھارتیاں سنسکرت موہرے مانگراں وانٛگ جھولی ٹڈ لئی ۔ جے ایہو ای مہان دوناں دھراں اپنائی رکھیا تاں اج بھلکے دی گل ہے ، جدوں اک دوجے دی لکھتی پنجابی نوں سمجھ سکنا کسے وِرلے دا ای کم رہ ویسی۔ میری جاچے ایہہ اں٘ج ای ہے جیویں کوئی سوانی گوری بنن دے چاء وچ آپنے سرِیر نُوں پُھلبہری دا روگ لوا لوے۔
میری جاپے آپنی بولی دِیاں لوڑاں تھوڑاں پُوریاں کرن لئی پن٘جابی نُوں عربی، فارسی جاں ہِنٛدی سنسکرت اگّے مانٛگت بن کے جھولی اڈّن دی لوڑ نہیں۔
سانُوں ویلا ونٛگاردا پیا ہے کہ اسیں آہلکس تجِیّے تیاگِیے ، اوپرے، اوبھڑ بناوٹی تے گُلپھّے ہوئے لفظ ورتن دی تھاں اوہناں خزانیاں نُوں اگولن لئی ہک بنّھِیے ، جو ساڈے توں پروکھے تاں نہیں پر ہڈاں وِچ رچیا سُوکھ سانُوں اوہناں تایئں اپڑن توں ورجدا تے ٹھاکدا ہے۔
نویِں لفظالی ولن لگیاں سانُوں پِنڈاں دے پنٛڈ کچھّن دی لوڑ ہے۔پن٘جابی دِیاں بولڑِیاں دے ڈھیر سارے لفظ ساڈِیاں راہواں تکدے پئے ہن، سانُوں اڈِیکدے پئے ہن۔ اوہناں مانک موتیاں نُوں گھٹّے رُلن توں بچاون دی لوڑ ہے۔”
اسیں ایہہ لفظ لبھن لئی کئی کتاباں دا استعمال کیتا ہے ۔ جے تُسی سمجھو کہ اسی کِتے ٹھیک نہیں آں تاں سانُوں ضرور دسو۔ تھاڈے کول جے کوئی لفظ ہووے تے سانُوں ضرور دسو۔
اج دی ضرورت دے کجھ پنجابی الفاظ :
